Το καλοκαίρι του 2016 παρήγγειλα 9 βιβλία, όλα από την ήπειρο της Αφρικής, εκτός από ένα που ήταν από την Καραϊβική (περιοχή της Αμερικής στενά συνδεδεμένη με την Αφρική)
Ανάμεσά τους και το βιβλίο για το οποίο θα μιλήσω σήμερα. Ανθολογία Μοντέρνας Αφρικανικής Ποίησης. Ξεκίνησα να το διαβάζω Αύγουστο του 2016 παράλληλα με τα 7 μυθιστορήματα που πήρα και είναι τα εξής:
1] Under the Frangipani Χώρα: Μοζαμβίκη*, Γλώσσα: Πορτογαλικά
2] Disgrace Χώρα: Νότιος Αφρική, Γλώσσα: Αγγλικά
3] In the Country of Men Χώρα: Λιβύη, Γλώσσα: Αγγλικά
4] A Grain of Wheat Χώρα: Κένυα, Γλώσσα: Αγγλικά
5] Lyrics Alley Χώρα: Σουδάν, Γλώσσα: Αγγλικά
6] My Father’s Wives Χώρα: Αγκόλα, Γλώσσα: Πορτογαλικά
7] Half of a Yellow Sun Χώρα: Νιγηρία, Γλώσσα: Αγγλικά
*Πρόσφατα μεταφράστηκε ένα άλλο βιβλίο του συγγραφέα από τις Εκδόσεις Gutenberg
Αρχές Σεπτεμβρίου τέλειωσα και με το βιβλίο της Τσιμαμάντα Νγκόζι Αντίτσι από την Νιγηρία, η γνωστότερη σύγχρονη συγγραφέας της χώρας στο εξωτερικό. Και επειδή ξεκινούσα βιβλίο που διαδραματίζεται στην Βρετανία του μεσοπολέμου, ένιωσα ότι δεν ταίριαζε να συνεχίσω παράλληλα και την Αφρικανική ποίηση, έτσι την έβαλα πίσω στο ράφι.
Θα έπεστρεφα άλλες 5 φορές σε αυτό το βιβλίο (24/09/17… 16/04/18… 31/07/19… 11/08/19… 14-15/08/19) πριν να το τελειώσω.
Το τέλειωσα πέρσι, και φέτος έτυχε να τελειώσω και το ένατο βιβλίο, αυτό με την ποίηση από την Καραϊβική. Σύντομα κι γι’ αυτό κριτική.
Η Αφρική είναι μια ήπειρος που παραμένει στο αναγνωστικό περιθώριο. Εκείνος όμως ο Αύγουστος του ’16 την έφερε στο προσκήνιο και από τότε πάντα κάθε χρόνο κάτι θα διαβάσω από χώρα της Αφρικής. Πολλά βιβλία είναι δυσεύρετα αλλά αξίζουν τον κόπο.
Και για να πάμε στα της ποίησης: τελειώνοντας τον τόμο/τούβλο με τα ποιήματα του Σαίξπηρ είπα αφού έκανα έτσι άθλο, γιατί να μην κάνω κι ένα μικρότερο, μιας και είμαι σε φάση ποίησης και να ολοκληρώσω τα ποιήματα που μου μένανε στην Ανθολογία Αφρικανικής Ποίησης;
Και το έκανα. Και ένιωσα χαρά και ανακούφιση.
Φυσικά δεν μπορώ να κάνω μια τυπική κριτική όταν το βιβλίο είναι ανθολογία από 27 διαφορετικές χώρες, 99 διαφορετικούς ποιητές, 314 διαφορετικά ποιήματα και από τουλάχιστον 4 διαφορετικές γλώσσες.
Είναι ένα μωσαϊκό κουλτούρων, φωνών, μύθων, παραδόσεων, τραγουδιών, Ιστορίας, πόνου, εξορίας, αγάπης, έντασης, πολιτισμού.
Θα τελειώσω με ένα ποίημα μεταφρασμένο (πάλι) από μένα του ποιητή απ’ το Μπενίν Εμίλ Ολογκούντου
Εσπερινός Φθινοπωρινοί ουρανοί ο ήλιος έχει συντρίψει τη στάμνα του που 'χει κόκκινο λάδι, ετούτη τη μέρα του μεγάλου θυμού πάνω απ' τη γη θα αφήσω τη λεπτοκαμωμένη γραφή του ουρανού με αυτό το μήνυμα βαρύ σαν κουβαρίστρα από μόλυβδο για να πω στο λαό μου τι μου είπαν να τους πω, είναι το φιξαρισμένο υβρεολόγιο της άλλης ακτής και η καρδιά σ' αυτή τη δουλειά για το υπόλοιπο της ζωής μου, Δε θα δω ξανά αυτόν τον ήλιο που τρικλίζει τούτο το φως που θρυμματίζεται κάτω απ' τις αργές σκιές, Α! Τι είναι τούτα τα πράματα που ανατρέπονται εις στην θάλασσα του είναι μου την ώρα της αναχώρησης; είναι, στην ίδια κορυφή της ψυχής, ο τρόμος μπροστά στις χίλιες υποσχέσεις που θα πρέπει να κρατήσουμε.
Βαθμολογία: Κοτόπουλο Μοζαμβίκης με σως από γάλα καρύδας και πιπέρι πέρι-πέρι
ΒιβλιοΑλχημείες 